Αραγε..παλιώνουμε όμορφα;

Απ την απαρχή της ζωής, όλοι ψάχνουνε ..το ελιξήριο νεότητας. 
Είναι καθαρή ουτοπία.

Ο άνθρωπος γεννήθηκε με το γονίδιο του θανάτου, και θα πεθάνει αργά ή γρήγορα.

Το ζητούμενο είναι να ζήσει όσο το δυνατόν πιό ανώδυνα, χωρίς αρρώστειες, χωρίς υπερηφάνεια γι αυτό, και με φροντίδα για να καθυστερήσει.. τις όποιες αλλαγές,  που αναπόφευκτα, θα συμβούν στο σώμα του..
Η δίκη μας απάντηση στις φθορές που προκαλεί ο χρόνος είναι ο σωστός..τρόπος ζωής.

Αμερικανοί ( τί άλλο) επιστήμονες μελέτησαν τις αλλαγές που συμβαίνουν στο ανθρώπινο σώμα, καθώς μεγαλώνει και κατέληξαν στα εξής:
Το δέρμα καθώς μεγαλώνουμε χάνει σταδιακά τη δύναμη και την ελαστικότητά του. Το κολλαγόνο και η ελαστίνη εκφυλίζονται και έτσι εμφανίζονται ρυτίδες, σακούλες και πτυχώσεις.

Το γερασμένο δέρμα εμφανίζει πιο εύκολα μελανιές, ενώ λόγω του ότι μειώνεται η παραγωγή σμήγματος το δέρμα γίνεται πιο ξηρό. Επιπλέον, λεπταίνουν και γκριζάρουν τα μαλλιά και

τα νύχια μεγαλώνουν πιο αργά.
Οι μύες είναι πιο δυνατοί μεταξύ 20 και 30 ετών.

Σταδιακά, μετά τα τριάντα, συρρικνώνονται και ελαττώνεται ο αριθμός και το μέγεθος των μυϊκών ινών.

Στα σαράντα, αρχίζει να αυξάνεται η περίμετρος της μέσης, επειδή οι μύες μετατρέπονται σε λίπος το οποίο συγκεντρώνεται στον κορμό και επιπλεόν, αρχίζει η ελάττωση της μυϊκής μάζας σε χέρια και σε πόδια.
Τα οστά γίνονται λιγότερο πυκνά, περισσότερο εύθραυστα και μειώνεται το ύψος τους, καθώς μεγαλώνουμε από την ηλικία των 25 και έπειτα.

 Το ύψος μας από την ηλικία των 40 ετών μειώνεται κατά ένα εκατοστό κάθε δέκα χρόνια. Αυτό οφείλεται στο ότι οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι χάνουν σταδιακά την ικανότητα αναπλήρωσης του νερού που χάνουν μέσα στην ημέρα.
Το βάρος αυξάνεται καθώς ο μεταβολικός ρυθμός μειώνεται με την ηλικία, αν κάποιος συνεχίζει να προσλαμβάνει τις ίδιες θερμίδες.
Τα μάτια χάνουν βαθμιαία μετά τα 40 την ικανότητα να προσαρμόζουν το σχήμα του οφθαλμικού φακού, ώστε να εστιάζει καλά στα κοντινά αντικείμενα, γεγονός που οδηγεί συχνά σε πρεσβυωπία.

Επιπλέον, μειώνεται η παραγωγή δακρύων, λεπταίνει ο αμφιβληστροειδής χιτώνας, ελαττώνεται η διαύγεια του οφθαλμικού φακού, οι κόρες των ματιών δεν ανταποκρίνονται καλά στα οπτικά ερεθίσματα και τα μάτια γίνονται ευαίσθητα στη λάμψη κάτι

Που Κάνει Επικίνδυνη Την Οδήγηση Το Βράδυ Στα Άτομα Ηλικίας Άνω Των 65 Ετών. 
Η ακοή επηρεάζεται από τα 30 και καθώς περνούν τα χρόνια, μειώνεται η ικανότητα να ξεχωρίζουμε τους διάφορους ήχους, κάτι που γίνεται εμφανές από την ηλικία των 50 ετών.

 Ένας στους τρεις ανθρώπους άνω των 60 ετών παρουσιάζει μερική απώλεια ακοής.
Η γεύση αρχίζει να μειώνεται γύρω στα 40 στις γυναίκες και στα 50 στους άντρες, καθώς μειώνεται ο αριθμός των γευστικών καλύκων στη γλώσσα.
Η αίσθηση της όσφρησης ελαττώνεται συνήθως μετά την ηλικία των 70 ετών.
Τα δόντια επηρεάζονται σημαντικά από τα γονίδια και την φροντίδα που τους παρέχουμε.

Η παραγωγή σιέλου μπορεί να μειωθεί καθώς μεγαλώνουμε με αποτέλεσμα να αυξηθούν τα στοματικά βακτήρια, τα δόντια να γίνουν πιο εύθραυστα και να εμφανιστεί ξηροστομία.
H καρδιά χάνει προοδευτικά την δύναμη να ωθεί γρήγορα, μεγάλες ποσότητες αίματος σε όλο το σώμα, με αποτέλεσμα να κουραζόμαστε πιο εύκολα. Επιπλέον, τα αιμοφόρα αγγεία χάνουν την ελαστικότητά τους, ενώ την ίδια στιγμή συσσωρεύεται λίπος στα εσωτερικά τοιχώματα των αρτηριών. Έτσι, η καρδιά πρέπει να λειτουργεί πιο σκληρά για να τροφοδοτήσει με αίμα τον οργανισμό, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει στην υπέρταση.

Η μείωση στην αποδοτικότητα της καρδιάς -είναι μεγαλύτερη για όσουν κάνουν καθιστική ζωή- αρχίζει γύρω στα 30 χρόνια και μέχρι τα 60 έχει μειωθεί περίπου στο μισό.
Το μέγεθος του εγκεφάλου και ο αριθμός των νευρικών κυττάρων ελαττώνονται με το πέρασμα του χρόνου, με αποτέλεσμα η μνήμη να γίνεται λιγότερο αποδοτική, τα αντανακλαστικά μας να μειώνονται και ο συντονισμός των κινήσεων να γίνεται πιο αργός.
Το πεπτικό σύστημα γίνεται λιγότερο αποδοτικό καθώς γερνάμε. Το εσωτερικό τοίχωμα των εντέρων μπορεί να μην απορροφά καλά τα θρεπτικά συστατικά, μειώνονται οι ουσίες που παράγουν το στομάχι, το λεπτό έντερο, το ήπαρ και το πάγκρεας για να γίνει η πέψη των τροφίμων. Ως επακόλουθο είναι η δυσπεψία, οι ανεπάρκειες θρεπτικών συστατικών και η δυσκοιλιότητα.
Με το πέρασμα του χρόνου, η ικανότητα του οργανισμού να διατηρεί στα φυσιολογικά επίπεδα την θερμοκρασία του μειώνεται, όπως και οι ανάγκες σε ύπνο.

Μπορεί επίσης να χρειάζεται κανείς περισσότερη ώρα για να αποκοιμηθεί, ενώ στις ηλικίες άνω των 75 ετών είναι πολύ συνηθισμένο να ξυπνάει κανείς αρκετές φορές το βράδυ.