ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΜΟΥ

Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2012

ΠΟΣΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ...




Προσεχε Την Ψυχη Σου
Λίγα Ξέρουν Οι Άνθρωποι Για Την Ψυχή Τους Και
Πολύ Πιο Λίγα Κάνουν Γι’αυτήν.
Έχουν Την Εντύπωση Ότι:
 Αν Εξασφαλισουν Στο Σώμα Τους Τα Απαραίτητα Είναι Αρκετό.
Μάλιστα Όταν Ζουν Μέσα Στα Πλούτη Και Την Πολυτέλεια Νομιζουν
Ότι Είναι Ευτυχισμένοι.
Πλούσιος Μπορεί Να Είναι Ένας Άνθρωπος Και Να Μη Στερείται Τίποτα Και Μάλιστα Να Έχει Τέτοια Οικονομική Άνεση, Ώστε Να Μπορεί Να Αγοράζει Ότι Θέλει, Να Ταξιδεύει Όπου Θέλει Και Να Πετυχαίνει Γενικά Ότι Επιθυμεί.
Ειναι Ομως Ευτυχισμενος;

Η Ευτυχία Δεν Εξαρτάται Από Τις Βασικές Ικανοποιήσεις Του Σώματος,
Παρ’όλο Που Αυτές Είναι Αναγκαιες Και Τις Αναγνωρίζει Ο Λόγος Του Θεού.
Αν Π.Χ. Διψάς, Το Μόνο Που Ζητάς Είναι  Να Πιεις Νερό.
Όταν Πιεις Νερό Ικανοποιείς Ανάγκη Του Οργανισμού,
Έγινες Όμως Ευτυχής;
Ασφαλώς Όχι.
Όταν Το Παιδί Μας Αρρωσταίνει, Λυπόμαστε Πολύ, Αγωνιούμε,
Όμως Τρωμε Και Πινουμε,
Χωρίς Η Λύπη Που Έχουμε
Να Φεύγει Από Την Ψυχή Μας.
Άρα Η Ευτυχια Εξαρταται Απο Την Ψυχη Του Ανθρωπου.
Γι’αυτό Ο Κύριός Μας Ιησούς Χριστός Λέει: 
«Επειδη Τι Ωφελειται Ανθρωπος Εαν Τον Κοσμον Ολον Κερδισει,
Την Δε Ψυχην Αυτου Ζημιωθει;»
(Ματθαίος Ις΄ 26).


Τι Σημασία Έχει Εάν Απολαμβάνεις Όλα Τα Αγαθά Και Τρως Και Πίνεις,
Αφού Στην Ψυχή Σου Έχεις Μελαγχολία, Άγχος, Φοβία, Απογοήτευση;
Τι Ωφελεί Ένα Μαλακό Κρεβάτι Σ’ένα Ζεστό Δωμάτιο,
Όταν Από Την Ταραχή Της Ψυχής..
 Δεν Μπορείς Να Κοιμηθείς;
Και Σωστά Μπορεί Να Πει Κάποιος, Αλλά Συμβαίνουν Αυτά Στη Ζωή.
Τότε Τι Κάνω;
 Υπαρχει Το Φαρμακο Για Να Μη Ειναι Η Ψυχη Ταραγμενη Και Αυτο Είναι:
 Ο Χριστος.
Ο Χριστός Πέθανε Στο Σταυρό Του Γολγοθά Για Να Σώσει Την Ψυχή Μας.
 Μόνο Όταν Η Ψυχή Λάβει Σωτηρία,
Μόνο Όταν Νοιώσει Την Σωτηρία, Γεμίζει Από Αγάπη Χαρά Και Ειρήνη.

Πολλοί Μπορεί Να Μας Στερήσουν Πολλά Από Εκείνα Που Χρειάζεται Το Σώμα Μας,
 Κανείς Όμως Δεν Μπορεί Να Μας Στερήσει Εκείνα Που Ζητάει Η Ψυχή Μας,
Γιατί Αυτά Τα Δίνει Ο Χριστός.
Τα Διαμαντια Ειναι Ακριβα,
Αλλα Και Χωρις Αυτα Ζω Ευτυχισμενος.

Το Ίδιο Ισχύει Για Το Χρυσάφι Ασήμι κ.λ.π.
Ο Άνθρωπος Είναι Ευτυχής Όταν Η Ψυχή Του Είναι Υγιής.
Να Μη Πάσχει Από Μελαγχολία, Φοβία, Σχιζοφρένεια,
Γιατί Εκεί Είναι Η Πραγματική Δυστυχία.
Και Σε Κάθε Περίπτωση Συγκρισης Ασθένειας Του Σώματος Με Ασθένεια Της Ψυχής
Η Διαφορά Είναι Τεράστια, Πάρα Πολύ Μεγάλη.

Τα Του Σώματος Τα Φροντίζουμε Και Με Το Παραπάνω.
Ο Χριστός Όμως Είπε Το Εξής:




«Δεν Θελει Ζησει Ο Ανθρωπος Με Αρτον Μονον,
Αλλα Με Παντα Λογον Εξερχομενον Δια Στοματος Θεου». 
(Ματθαίος Δ΄) 4

Γι’αυτό Ο Χριστός Ανέβηκε Στο Σταυρό Του Γολγοθά Και Πέθανε Χύνοντας Το Άγιο Αίμα Του Για Να Πληρώσει Τις Δικές Μας Αμαρτίες, Να Πάρει Τις Θλίψεις Μας, Και Να Σηκώσει Τις Ασθένειές Μας.
(Ησαΐας Νγ΄). Θυσιάστηκε Για Να Θεραπεύσει Την Άρρωστη Ψυχή Μας Και Να Της Χαρίσει Υγεία Και Ευτυχία.
Στον Χριστο Βρισκει Ο Ανθρωπος Την Πραγματικη Ευτυχια, Με Την Σωτηρια Της Ψυχης Και Την Υγεια Του Σωματος




Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012

Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ..



Κάποτε στο Άγιον Όρος ήταν ένας μοναχός που διέμενε στις Καρυές. Έπινε καθημερινά και μεθούσε και γινόταν αιτία να σκανδαλίζονται οι προσκυνητές.
Κάποια στιγμή πέθανε και ανακουφισμένοι κάποιοι πιστοί πήγαν στον γέροντα Παϊσιο να του πουν με ιδιαίτερη χαρά ότι επιτέλους λύθηκε
αυτό το τεράστιο πρόβλημα.


Ο π. Παϊσιος τους απάντησε ότι γνώριζε για το θάνατο του μοναχού, αφού είδε ολόκληρο τάγμα αγγέλων που ήρθαν να παραλάβουν την ψυχή του.
Οι προσκυνητές απόρησαν και διαμαρτυρήθηκαν και κάποιοι προσπαθούσαν να εξηγήσουν στον γέροντα Παΐσιο για ποιον ακριβώς μιλούσαν, νομίζοντας ότι δεν κατάλαβε ο γέροντας.
Ο γέροντας Παΐσιος τους διηγήθηκε: "Ο συγκεκριμένος μοναχός γεννήθηκε στη Μ. Ασία, λίγο πριν την καταστροφή όταν οι Τούρκοι μάζευαν όλα τα αγόρια. Για να μην το πάρουν από τους γονείς του, αυτοί το έπαιρναν μαζί τους στο θερισμό και για να μην κλαίει, του έβαζαν λίγο ρακί στο γάλα για να κοιμάται. Ως εκ τούτου μεγαλώνοντας έγινε αλκοολικός.
Κάποια στιγμή και μετά από αποτρεπτικές απαντήσεις από διάφορους γιατρούς να μην κάνει οικογένεια, ανέβηκε στο Όρος και έγινε μοναχός.


Εκεί βρήκε γέροντα και του είπε ότι είναι αλκοολικός. Του είπε ο γέροντας να κάνει μετάνοιες και προσευχές κάθε βράδυ και να παρακαλεί την Παναγία να τον βοηθήσει να μειώσει κατά 1, τα ποτήρια που έπινε. 

Μετά ένα χρόνο κατάφερε με αγώνα και μετάνοια να κάνει τα 20 ποτήρια που έπινε, 19 ποτήρια. 
Ο αγώνας συνέχισε με την πάροδο των χρόνων και έφτασε τα 2-3 ποτήρια, με τα οποία όμως πάλι μεθούσε."
Ο κόσμος έβλεπε χρόνια ένα αλκοολικό μοναχό που σκανδάλιζε τους προσκυνητές, ο Θεός έβλεπε ένα αγωνιστή μαχητή που με μεγάλο αγώνα αγωνίστηκε να μειώσει το πάθος του.