ΛΕΥΧΑΙΜΙΑ..ΜΙΑ ΚΑΤΑΡΑ ΠΟΥ ΧΤΥΠΗΣΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ..ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΙΣΜΟ..

Η λευχαιμία σκοτώνει τον ελληνικό αθλητισμό. Οχι και πολύ πρωτότυπος τίτλος..Χρόνια τώρα το φωνάζουμε...οι αποδόσεις χάριν της επιτυχίας κοστίζουν ζωές..Ομως γιατί η λευχαιμία πρωταγωνιστεί εν προκειμένω. Να δούμε κατ αρχάς τί ακριβώς εννοούμε οταν λέμε λευχαιμία..( και την...ξορκίζουμε, λές και θα επιτύχουμε κάτι, χτυπώντας...ξύλο )

Η Οξεία μυελογενής λευχαιμία ΟΜΛ ..είναι η πιο κοινή λευχαιμία που προσβάλει ενήλικες. Τα συμπτώματα της  προκαλούνται από την αντικατάσταση των φυσιολογικών κυττάρων του μυελού των οστών με λευχαιμικά κύτταρα, γεγονός που προκαλεί ελάττωση στον αριθμό των ερυθρών αιμοσφαιρίων, των αιμοπεταλίων και των φυσιολογικών λευκών αιμοσφαιρίων. Περιλαμβάνουν κούραση, δύσπνοια, εύκολη πρόκληση μελανιασμάτων και αιμορραγιών, καθώς και αυξημένο κίνδυνο λοίμωξης. Πολλοί παράγοντες κινδύνου και χρωματοσωματικές ανωμαλίες έχουν αναγνωριστεί. Η ΟΜΛ εξελίσσεται ραγδαία και είναι θανατηφόρος. Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια..Ο θάνατος και η οξεία λευχαιμία , φαίνεται ¨στόχευσαν¨ ( σχημα λόγου) δυο πρωταθλητές μας.. Είκοσι επτά ημέρες μετά την απώλεια του πρωταθλητή του κανόε καγιάκ, Ανδρέα Κιλιγκαρίδη, σε νοσοκομείο της Πολωνίας, η κωπηλασία θρηνεί τον θάνατο ενός δικού της παιδιού: του 26χρονου Στρατή Αλεξίδη, που κατέληξε στη  Νορβηγία, όπου διέμενε το τελευταίο διάστημα, έπειτα από ολιγοήμερη αψιμαχία με τη λευχαιμία.

Βέβαια, Στρατής από τριετίας είχε κάνει τις επιλογές του. Αφησε τον πρωταθλητισμό για χάρη των σπουδών του, όμως ο θάνατός τούχε...στήσει καρτέρι... Η δεύτερη απώλεια από την ίδια ασθένεια όπως και ο αδόκητος χαμός της 23χρονης πρωταθλήτριας του επί κοντώ, Μαριάννας Ζαχαριάδου, στα τέλη Απριλίου από λέμφωμα Χότσκινς, συγκλονίζουν τον ελληνικό αθλητισμό. Οι υποψίες πάντα υπάρχουν σε τέτοιες περιπτώσεις, μια και συμπτώσεις στον πρωταθλητισμό είναι μάλλον ανύπαρκτες για τους γνωρίζοντες... Οπως είναι φυσικό κανείς δεν τις συζητά...Ομως υπάρχουν παροιμίες διαχρονικές όπως αυτη που μιλά για καπνο, που δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς κάπου να υπάρχει φωτιά..Τί μπορεί να συμβαίνει λοιπόν με την συγκεκριμμενη θανατηφόρο αρρωστια..τον τελευταιο καιρο έχουν γινει, κυριολεκτικα, μεγαλα άλματα σε ότι αφορα τη θεραπεια της χρονιας μυελογενους λευχαιμιας.Πλέον έχουν βρεθεί, το ένα μάλιστα και πρόσφατα (nilotinib), ειδικά γενετικά μόρια που μπορούν να επηρεάσουν τόσο τη μοριακή όσο και την κυτταρογενετική εξέταση της νόσου. Αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία για πλήθος νευροψυχιατρικών νοσημάτων, τα οποία, κατά κανόνα, ύστερα από πολύ καιρό από την εκδήλωση τους, ύστερα από κόπωση, αδυναμία και πυρετούς κατέληγαν στη διάγνωση μυελογενούς λευχαιμίας. Η ανακάλυψη αυτών των νέων φαρμάκων, όσο και αν φαίνεται περίεργο, έδωσε εξαιρετικά μεγάλη ώθηση στις διαγνωστικές διαδικασίες της μυελογενούς λευχαιμίας, που παλιά γινόντουσαν με δυσκολία λόγω της απουσίας της φαρμακευτικής αγωγής.Στα Αρχικα Σταδια Της Νοσου Της Μυελογενους Λευχαιμιας υπαρχουν λιγα ανωριμα κυτταρα, που λεγονται βλαστες.Τα κύτταρα αυτά, ενώ βρίσκονται στο περιφερικό αίμα και στο μυελό των οστών, στην αρχή δεν προκαλούν εμφανή συμπτώματα. Αυτό είναι και το επικίνδυνο σημείο, που ξεγελιέται ο γιατρός που πιστεύει ότι έχει να κάνει με μια ..νευροψυχιατρική διαταραχή του καταθλιπτικού συνδρόμου. 

Η επιπλέον συμπτωματολογία, όπως η χρόνια κόπωση, μείωση της όρεξης, εφιδρώσεις με πυρετό, εντείνει πολλές φορές την προσοχή προς τη διάγνωση αυτή. Παρόλα αυτά , όμως, στο άκουσμα του παραπόνου της χρόνιας κόπωσης και καταβολής, ο αιματολογικός έλεγχος σε όλα αυτά τα περιστατικά πρέπει να είναι διεξοδικός.Στην Συγχρονη Ιατρικη Πλεον Έχει Γινει Αντιληπτο Ότι Το Ανοσο Συστημα παιζει ένα τεραστιο ρολο σε ότι αφορα τοσο την επιβαρυνση αλλα παραλληλα και την θεραπεια των ασθενειων. Δεν είναι τυχαίο ότι το νέο βραβείο Νόμπελ δόθηκε σε ανοσοβιολόγους, δηλαδή σε ανθρώπους που ασχολούνται με το ανοσοποιητικό σύστημα, δηλαδή την άμυνα του οργανισμού.
Στα πλαίσια αυτής της διαδικασίας, τελευταία έχει αναπτυχθεί ένα ολόκληρο σύστημα καταγραφής και παρακολούθησης κινήσεως πρωτεϊνών.
Είτε απλών, «αθώων» πρωτεϊνών, είτε τέτοιων πρωτεϊνών που μεταβάλλονται σε καρκινογόνες ή δια της επενέργειας τους, προκαλούν την γέννηση καρκινογόνων ουσιών.
Σε μια τελευταία ανακοίνωση, που έγινε στο περιοδικό Nature, φάνηκε ότι μια χημική ουσία, η λεγόμενη I-ΒΕΤ151, είναι σε θέση να μετατρέψει καρκινικά κύτταρα της λευχαιμίας σε ...ανενεργά.. ή ακόμη και να τα σκοτώσει.Με τον τρόπο αυτό, επιταχύνεται ένα θεραπευτικό γεγονός, το οποίο μέχρι τώρα ήταν πάρα πολύ δύσκολο ,για ορισμένες ειδικές περιπτώσεις λευχαιμίας, οι οποίες οφείλονται σε συγκεκριμένο γονίδιο, το οποίο έχει άμεση σχέση με την πρωτεΐνη που αναφέραμε.Δηλαδή, πλέον καταφέρνουν οι ανοσοβιολόγοι και «παντρεύουν» πρωτεΐνες μεταξύ τους, οι οποίες ή αλληλοενεργοποιούνται ή αλληλοαδρανοποιούνται, με αποτέλεσμα να έχουμε την μια ή την άλλη έκβαση.

Όπως και να έχει, το γεγονός αυτό τραβάει μια κουρτίνα που μέχρι τώρα έβαζε στο σκοτάδι πολλά θεραπευτικά ερωτήματα και δημιουργεί τις δυνατότητες για την επίλυση πολλών προβλημάτων.Ως Γνωστο Οι Εξωτερικες Επιδρασεις δημιουργουν επιγενετικες καταστασεις των γονιδιων και μερικες απο αυτες μπορουν να αφαιρεσουν την επικινδυνοτητα που προκαλουνε οι καρκινικες διαταραχες.Συγκεκριμένα χρησιμοποιώντας εκχυλίσματα του φυτού γυπόφυλλα πανικουλάτα που ανήκει στην κατηγορία των Σαπωνίνων διαπιστώθηκε ότι σε συνεργεία με άλλα αντικαρκινικά φάρμακα επιδρούν στην μεμβράνη των καρκινικών κυττάρων με τέτοιο τρόπο ώστε υπεισέρχονται και αναστέλλουν την μίτωση τους.
Δηλαδή δημιουργούν μια σειρά από αντισώματα τα οποία μπορούν να ανατρέψουν τον καρκίνο και την λευχαιμία και το λέμφωμα και σχετικά εύκολα να σταματήσουν την εξέλιξη τους.
Πρόκειται για μια νέα ανακάλυψη η οποία σίγουρα θα φέρει ουσιαστικά αποτελέσματα στην καταπολέμηση του καρκίνου.Γενικα Οι Αναιμιες Και Περισσοτερο Οι Κακοηθεις Αναιμιες Η Λευχαιμιες Εχουνε Μια Ταση Να Προκαλουν Αιμορραγιες Η Θρομβωσεις..Το πιο επικίνδυνο είδος αυτών των θρομβώσεων είναι αυτές που συμβαίνουνε στον εγκέφαλο, στον άνω οβελιαίο φλεβώδη κόλπο, που είναι στο πάνω μέρος της κεφαλής στο μέρος που επιστρέφει το αίμα από τα μικροαγγεία στα μικροφλεβίδια.
Εάν υπάρχει εκεί πέρα κάποια διαταραχή του αίματος, πολλές φορές δημιουργούνται μικροθόμβοι οι οποίοι μπλοκάρουνε τα μικρά φλεβίδια με αποτέλεσμα να μην μπορεί το αίμα να «γυρίσει» και να έχει την κυκλοφορία του μέσα στο κεφάλι. Το αποτέλεσμα είναι να δημιουργούνται λοιμώξεις, κεφαλαλγία, αύξηση της πίεσης, εμετοί σε αργό ρυθμό και έτσι να μην γίνεται αντιληπτό αμέσως το πρόβλημα.
Για αυτό το λόγο σε περιπτώσεις που υπάρχουν αναιμίες ή προβλήματα γενικά με το αίμα και εμφανίζονται πονοκέφαλοι ή τακτικές μικροεγκεφαλίτιδες ιδιαίτερα σε παιδιά και σε ηλικιωμένους πρέπει να δίνεται μεγάλη προσοχή στην αποδρομή του αίματος μην τυχόν και σχηματίζονται εκεί θρόμβοι.