ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΜΟΥ

Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010

Ασήμαντα..που φαντάζουν σημαντικά..


Παρακολουθώ με έκπληξη ορισμένες φορές, τον τρόπο με τον οποίο αλλάζουν τα πράγματα απο στιγμή σε στιγμή, απο μέρα σε μέρα, και το άγχος και η σκέψη μας όλη να περιστρέφεται γύρω απο το γεγονός της στιγμής..Να μας στραγγαλίζει και να μας οδηγεί σε απελπισία..
Ενα θέατρο του παραλογόγου..δυνάστης της καθημερινότητος του συνανθρώπου..
Ανευ αποχρώντος λόγου..χωρίς κανένα έρμα.. Ετσι για πλάκα..
Οι τιμές του πετρελαίου να ανεβοκατεβαίνουν..Οι ευκαιριακοί αγύρτες να θησαυρίζουν σε βάρος των ανυπόπτων θεατών αυτού του θεάτρου..και το Ωνάσειο ( ό,τι απέμεινε απο τον φοβερό επιχειρηματία του τέλους του προηγούμενου αιώνα)..να δέχεται χιλιάδες πληγωμένες καρδιές, απ όλο αυτό το χάλασμα των λογισμών..Παιχνίδια παντού..παιχνίδια..
Διαβάστε ένα σχόλιο απο την Εκκλησιαστική Παρέμβαση, που περιγράφει με τον καλύτερο τρόπο το πιό πάνω φαινόμενο..
Στήν εφημερίδα Χριστιανική δημοσιεύτηκε πρωτοσέλιδο σχόλιο τού Β. Σπυρόπουλου, μέ τίτλο «Ο μεθυσμένος “trader” καί τά κορόιδα». Σ’ αυτό τό σχόλιο περιγράφεται μιά μέρα τού Άγγλου επιχειρηματία Στίβεν Πέρκινς, ο οποίος καθισμένος μπροστά στόν υπολογιστή του κατάφερε νά δημιουργήση χάος στίς αγορές τού Πετρελαίου.
Γράφει τό σχόλιο: «Πέρασε τό Σαββατοκύριακο πίνοντας μπίρες καί παίζοντας γκόλφ, ως καλός γιάπις, προσπαθώντας νά διοχετεύση κάπου τό άγχος καί τήν κούραση τής εβδομάδος, αλλά καί γιά νά καταστρώση τά σχέδιά του γιά τήν εβδομάδα πού ερχόταν.
Αφού ήπιε μερικές ακόμη μπίρες, γιά νά είναι σίγουρος ότι έχει μεθύσει, κατέληξε στήν απόφασή του: Χρησιμοποιώντας 500 εκατομμύρια δολλάρια τής εταιρείας στήν οποία εργαζόταν, κατάφερε νά αγοράση μέσα σέ δύο ώρες τό 1/3 τής συνολικής ημερήσιας παραγωγής τού Οργανισμού Πετρελαιο-εξαγωγικών Κρατών (OPEC)!»
Ο Πέρκινς εργαζόταν σέ εταιρεία πού δραστηριοποιείται στίς προθεσμιακές αγορές πετρελαίου σέ Λονδίνο καί Νέα Υόρκη.
Η επιχειρηματική ιδέα πού τού σφήνωσαν στό μυαλό τό γκόλφ καί οι μπίρες τό βράδυ τής Τρίτης 29 Ιουνίου, αναστάτωσε αναλυτές τής αγοράς πετρελαίου καί κυβερνητικούς παράγοντες ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, οι οποίοι «είδαν σέ μία μέρα τήν τιμή τού πετρελαίου τύπου Μπρέντ νά αυξάνεται, εξ αιτίας ενός μεθυσμένου, από τά 71 δολλάρια στά 73,5 δολλάρια τό βαρέλι».
Καί κατόπιν, αφού η Ανωτάτη Αρχή Ελέγχου τών Χρηματοοικονομικών Αγορών τής Βρετανίας τιμώρησε τόν Πέρκινς μέ βαρύ πρόστιμο καί απαγόρευση άσκησης τού επαγγέλματος γιά πέντε χρόνια καί η εταιρεία στήν οποία εργαζόταν πούλησε τά συμβόλαιά του, είδαν τήν τιμή τού πετρελαίου νά πηγαίνη από τό ζενίθ στό ναδίρ, από τά 73,5 στά 69 δολλάρια τό βαρέλι.
Καί ο σχολιαστής σημειώνει:
«Δηλαδή, κάθε μέρα πού αγοράζουμε ένα προϊόν, όχι μόνο όταν γεμίζουμε τό ρεζερβουάρ τού αυτοκινήτου μας, νά σκεφτόμαστε άν η αύξηση στήν τιμή του έχει νά κάνη μέ κάποιον μεθυσμένο γιάπι, πού μπλέχτηκε σέ μιά τέτοια τρελή ιστορία».
Αυτά είναι τά αγαθά τής ελεύθερης παγκοσμιοποιημένης οικονομίας.
Πλήρης αβεβαιότης. Εξάρτηση από τήν αυθαίρετη γνώμη τού οποιουδήποτε διαχειριστή κεφαλαίων, ο οποίος μπορεί νά είναι οργίλος, μέθυσος, μέ ανισορροπία συναισθηματική.
Γι’ αυτό «οι δοκούντες άρχειν τών εθνών», άν θέλουν νά δείξουν ότι δέν ζούμε έναν δοκιτισμό πολιτικής εξουσίας, αλλά ότι πραγματικά υπάρχουν οι επιτηρούντες τήν δικαιοσύνη στίς οικονομικές καί άλλες σχέσεις, πρέπει κάτι νά κάνουν μέ τούς «μέθυσους» τής οικονομικής ολιγαρχίας.
Αλλ όμως υπάρχει καί κάτι πιό ρεαλιστικό στήν όλη υπόθεση.
Υπάρχει η έντονη αίσθηση ότι δέν μπορούμε νά στηρίζουμε τήν ζωή μας σέ πράγματα, πού η αξία τους εξαρτάται από τίς αποφάσεις ανθρώπων «περιορισμένης ευθύνης», δηλαδή ανθρώπων χωρίς αίσθηση κοινωνικής ευθύνης.
Όσα εξαρτώνται από αυτούς είμαστε βέβαιοι ότι ανήκουν στά «ρέοντα», σ’ αυτά πού τρέχουν σάν τό νερό καί χάνονται. Εμείς όμως «έχοντες διατροφάς καί σκεπάσματα» πρέπει νά μάς ενδιαφέρουν τά «μένοντα».
Αυτά τά οποία νύν καί αεί θά είναι ο αναφαίρετος πλούτος μας.

π.Θ.Β.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου